Երեխաների հոգևոր դաստիարակությունը Եկեղեցու կարևորագույն առաքելություններից մեկն է՝ համաձայն Տիրոջ խոսքի․ «Թո՛ւյլ տվեք այդ մանուկներին և մի՛ արգելեք, որ նրանք Ինձ մոտ գան, որովհետև Երկնքի արքայությունը այդպիսիներինն է» (Մատթ. ԺԹ 14)։  Երեխայի կրթությունն ու դաստիարակությունը ամենադժվարին արվեստն է: Ս. Հովհան Ոսկեբերանն ասում է. 

«Ո՞ր արվեստը կարող է համեմատվել պատանու հոգու կրթության և մտքի լուսավորման արվեստի հետ: Այս արվեստին գիտակ անձը յուրաքանչյուր նկարչից և քանդակագործից առավել ուշադիր պետք է լինի, բայց այս ամենին շատ քչերն են անդրադառնում: Հոգ մի՛ տար, որ որդիդ հայտնի դառնա արտաքին գիտելիքներով և փառք ձեռք բերի, այլ ջա՛նք թափիր, որպեսզի նա փառքի գերին չդառնա և առավել փառքի կարժանանա: Այս մասին նա չի սովորելու աշխարհիկ ուսուցիչներից, այլ Սուրբ Գրքից: Երեխային բարի պահվածք է անհրաժեշտ և ոչ սրամտություն, բարոյականություն և ոչ թե խոսքի զորություն, գործեր և ոչ թե խոսքեր, այս ամենն են Արքայություն և իրական բարիք պարգևում»:

Առանց հոգևոր-բարոյական դաստիարակության երեխան նման է մեր անկատար աշխարհին. բացի սրբությունից ինչ թափոն ասես կլցվի նրա մեջ: Եկեղեցու հայրերը նշում են, որ ինչպես փոքր տնկին որ ուղղությամբ թեքված լինի, այդպես էլ մինչև վերջ կաճի, նմանապես և երեխան․ ինչին որ սովորեցնեն, դրան էլ կհակվի մինչև կյանքի վերջ:

Տարբեր ժամանակաշրջաններում ապրող Եկեղեցու հայրերը հասարակության կողմից անընդհատ հնչող դժգոհությունների վերաբերյալ նույն կերպ են արտահայտվել. «Մենք դժգոհում ենք, որ չկան ուժեղ կամքով ու հոգով մարդիկ, դժգոհում ենք, որ քիչ են մարդիկ, որոնց կարելի է վստահել, քիչ են նրանք, ովքեր հանուն մերձավորի պատրաստ են ինքնազոհաբերման կամ սխրանքի: Կլռեն այս դժգոհությունները, եթե Աստծո խոսքը գործի պատանիների սրտում: Այդ դեպքում նրանց սիրտը կլինի ամուր, իսկ հավատքը՝ զորեղ»։

Երեխաների հոգևոր դաստիարակության արդյունավոր միջոցներից մեկը կիրակնօրյա դպրոցներն են։ Ահա այս գիտակցությամբ է, որ, օրհնությամբ Մասյացոտի թեմի առաջնորդ  Տ․ Գևորգ եպս Սարոյանի, թեմում ակտիվորեն գործում են երեխաների հոգեկերտման դարբնոցները՝ կիրակնօրյա դպրոցները։ Մեծ են կիրակնօրյա դպրոցներում սովորող երեխաների ոգևորությունն ու ուրախությունը, որովհետև դպրոցի առօրյան հագեցած է ոչ միայն աղոթքով, հոգևոր զրույցներով ու հոգևոր  երգերի ուսուցմամբ, այլ նաև ազգային երգ ու պարով, սպորտային ուրախ  ու միտքը զարգացնող խաղերով ու հոգևոր ինտելեկտուալ մրցույթներով, ինչպես նաև՝ հյուրասիրությամբ։ Կիրակնօրյա դպրոցի առօրյան առավել հետաքրքիր են դարձնում մրցույթները․ տարբեր խմբերի մասնակիցները՝ ջոկատների բաժանված, մրցույթների միջոցով միավորներ են հավաքում՝ հաղթող ճանաչվելու համար։ Մրցույթների մեջ առանձնահատուկ տեղ ունի ժամանակ առ ժամանակ անցկացվող հոգևոր-ինտելեկտուալ խաղը, որն օգնում է ամրապնդել դասընթացների ժամանակ ամբարած հոգևոր գիտելիքները։ Հոգևոր մթնոլորտով լցված կիրակնօրյա դպրոցը համերաշխ ընտանիք է դարձել, վերածվել ուրախ տոնի, որի ամենշաբաթյա հանդիպումներին անհամբեր սպասում են բոլորը։  Մենք վստահ ենք, որ կիրակնօրյա դպրոցները մեծապես նպաստելու են մեր ժողովրդի հոգևոր վերազարթոնքին՝ կերտելով հավատավոր ու հայրենանվեր զավակներ։ Տեղին է հիշատակել ս․ Գրիգոր Տաթևացու խոսքը․ 

«Դուք ձեր զավակներին օրհնեցեք այնպես, որ նրանք հայրենատուր սուրբ կրոնը, հավատը, սուրբ ավանդությունները անարատ ու անեղծ պահեն, Հայաստանյայց Եկեղեցին սիրեն, Թադևոսի, Բարդուղիմեոսի և Լուսավորիչ հոր հոտից ու փարախից չբաժանվեն: Օրհնեցեք, որ նրանք Ավետարանը գրկեն ու սովորեն նրա սիրո դասերը, եղբորը սիրեն, ընկերոջը սիրեն ու մարդասեր լինեն»:

Տ․ Հովսեփ քհն․ ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Մասյացոտնի թեմի կիրակնօրյա դպրոցների պատասխանատու